در طول تاریخ فضانوردی، محققان برای آزمایش شرایط فضا برای سفرهای انسانی به تحقیقات مختلفی پرداختند و حیوانات زیادی را به فضا ارسال کردند تا تاثیر گرانش صفر را بر روی آنها بررسی کنند.
به نقل از دیلیگیک، حیوانات مختلفی از جمله موش، خرگوش، حشرات، میمون و کبوتر به فضا ارسال شده اند. قورباغهها نیز در این میان بر روی موشکهای آمریکا و روسیه برای مدتی به فضا سفر میکردند و این کار از دهه 1950 آغاز شد.
در سال 1970 نیز فضاپیمای "مدارگرد قورباغه اوتولیث" (OFO) به همراه دو غوک بزرگ آمریکایی به مدار پایین زمین پرواز کرده بود. برنامه این پروژه، بررسی تغییرات سیستمهای گوش داخلی قورباغهها که به گرانش و حرکت حساس هستند، در فضای ریزگرانش بود.
مشهور است که فضا باعث بیماری حرکت و بهم خوردن حس تعادل در انسان میشود. ناسا قصد داشت این عوارض را بر روی قورباغهها بررسی کند که دارای ساختارهای گوش داخلی مشابه انسان هستند.
محققان برای این کار، چند میکرو الکترود را طی عمل جراحی درون گوش داخلی قورباغهها قرار دادند تا بتوانند واکنش الکتریکی حسگرهای گوشها را بررسی کنند. این قورباغهها سپس درون یک لوله پر از آب موسوم به سانتریفیوژ قرار گرفتند. جالب است که قورباغهها طی سفر زنده ماندند از این رو تمام تجهیزات برای زنده نگهداشتن این دو دوزیست برای شش روز طراحی شده بود که طی آن دورههایی از بیوزنی و گرانش جزئی را تجربه میکردند.
برای شبیهسازی گرانش، این قورباغهها گاهی در 50 چرخش در دقیقه میچرخیدند تا نیمی از نیروی گرانش را تولید کنند. این موجودات هیچگاه به زمین بازنگشتند. در روز هفتم آزمایش، باتری آنبرد فضاپیما با مشکل مواجه شد و مدارگرد هیچگاه بازیابی نشد.
.: Weblog Themes By Pichak :.